Ongewild Kinderloos zijn gaat je niet in de koude kleren zitten.
Blijkbaar zijn de vruchtbaarheidsgoden je niet zo welgezind en kun je geen kinderen krijgen.
Niet op de gewone manier en ook niet via de medische route.
En wat Héb je er voor gevochten.
Je leefwijze alsmaar meer aangepast om een zo hoog mogelijke kans van slagen te creëren voor het krijgen van een kindje.
Spanningen tussen jou en je partner, beiden constant op 'eieren' lopen (gekke woordspeling). Uit elkaar groeien door een zo verschillende belevingswereld en er moeilijk over kunnen praten.
Vriendschappen verloren doordat je elkaar niet meer begreep.
Relatieproblemen in je familie of misschien uit elkaar gegroeid.
Nu? Tranen, veel tranen en tegelijkertijd heb je de neiging om met van alles en nog wat te gooien (misschien doe je het wel, ik heb met niet breekbare dingen gegooid). Die frustratie, machteloosheid, dan weer verdriet, één rollercoaster, alles gaat door elkaar heen, echt, om gek van te worden! Je droom om zelf kinderen te krijgen, kun je spreekwoordelijk wel op je buik schrijven.
De opmerkingen van anderen
Goed bedoeld alles hé, maar ze komen Zo hard binnen!!
"maar het was toch niets?"
"al aan adoptie gedacht?"
"is pleegouderschap niet wat voor jullie, jullie lijken me zulke lieve ouders?"
"had je al een plan B?"
"een hond?"
...enzovoort ....
"Hoe nu verder?"
Hoe ga ik verder met mijn leven?
Ik voel me zo nutteloos.
Wat moet ik nog doen hier op deze aardbol?
Wat is de zin van mijn leven?
Vertrouwen in je lichaam en jezelf.
Jouw grote verlangen om kinderen te krijgen is niet uitgekomen. Dat is je niet in je koude kleren gaan zitten.
Fertiliteitsbehandelingen volgden elkaar op zonder het gewenste resultaat en de reden ervan blijft soms een raadsel.
- Hormonen slaan onvoldoende aan.
- Het gaat 'mis' in het laboratorium (geen samensmelting -conceptie of celdelingen of ontdooien cryo mislukte).
- Geen innesteling of een miskraam.
Je weet het niet! ... maar de onzekerheid over jezelf groeit. Om gek van te worden. "Is er wat mis met mij?".....en ondanks de vragen, ging je toch door!!! Je verlangen duwde je vooruit. Ja, de hoop hield je overeind "de volgende poging gaat het lukken".
Zo verlegde je alsmaar je grenzen.
Ik richt mij steeds meer op vrouwen met een definitief onvervulde kinderwens.
Natuurlijk ben je nog altijd welkom wanneer je in een traject 'zit' of gaat.
Op deze website zie je dat het door elkaar heenloopt. Ongetwijfeld zijn er herkenningspunten.
Mijn intentie is om vrouwen (en partners) te verbinden als gelijkgestemden.
Je staat op eigen benen en je wandelt samen. Je steunt elkaar.
Je kunt een boog (buiging) naar elkaar toe maken en een poort van herkenning voor anderen zijn. Flexibiliteit creëren in je geest en je lichaam door te buigen i.p.v. te breken.
Te helpen bij Zingeving in je leven.
Toekomstperspectief schetsen en steeds een beetje inkleuren.
Verbinding - Vrijheid - Visie - Beweging - Creativiteit - Flexibiliteit
Vragen gaan wellicht nog door je hoofd:
- Waarom lukt het niet, terwijl ik zo gezond bezig ben met voeding, beweging, acupunctuur, yoga, meditatie?
- Waarom doet mijn lijf niet waar het voor gemaakt is?
- Waarom bij de buurvrouwen wel? Vooral die buurvrouw die zomaar kinderen krijgt, zowat op bestelling zegt ze zelf (omgh), de ene na de andere en ook nog zomaar "alles" kan eten/drinken.
Wist je de antwoorden maar, dan kon je er wat mee doen en als ik Hét antwoord zou hebben, dan had ik het direct verteld.
Waar kan ik je dan wél mee helpen?
Aandacht hebben voor je verlies van je kinderwens (rouw met alles erop & eraan). Ik begrijp je en ik hoor je.
Aandacht en helpende hand bij het kunnen en mogen toelaten én expressie geven aan deze gevoelens en gedachten.
Aandacht en hulp bij het herstel van het vertrouwen in je lichaam én jezelf.
Aandacht en zorg voor je fysieke klachten.
Hulp bij het hervinden van de Zin van je leven! Zingeving. Vreugde (ja, je kunt weer oprecht blij zijn).
In het erkennen van verlies ligt een deel van je herstel.
Mag je verdriet, frustratie, rouw er zijn of wil je deze sensaties het liefst wegduwen?
en Nee, uit ervaring kan ik zeggen dat rouw voelen echt niet fijn is, maar wel noodzakelijk voor herstel.
Mijn werkwijze is lichaamsgericht waarbij er relatief gezien minder gesproken wordt en meer ervaren wordt.
Weer vertrouwen krijgen in je lichaam - Herstel van rouw, verdriet, frustratie
Herstellen van alsmaar niet zwanger raken en blijven, mislukte fertiliteitstrajecten, miskraam, kinderloos blijven heeft heel cliché gezegd tijd nodig. Niet alleen tijd, gepaste aandacht voor wat je voelt, denkt is in mijn optiek net zo van belang.
Je lijf moet elke teleurstelling van een niet ingenestelde embryo, vroege of latere miskraam verwerken, want dit heeft veel impact op je lichaam.
Rouw en verdriet slaat je lichaam op en dit kan zich ook opstapelen, omdat je cellen een geheugen hebben. Zeker wanneer je op het moment zelf om welke reden dan ook niet in staat bent om verlies van je droom een plek te geven, te verweven met je leven.
Ook al denk je dat je het psychisch allemaal weer op een rijtje hebt, je lichaam loopt daarin altijd wat achter.
Uit eigen ervaring én ook van anderen weet ik dat het impact heeft op je:
- Zelfbeeld (als vrouw / man > incompleet voelen)
- Toekomstbeeld zonder kinderen. Geen oma worden. Nu is dat nooit een zekerheid natuurlijk, maar zonder eigen kinderen is die mogelijkheid er sowieso niet.
- Vertrouwen in je lichaam. Vragen zoals: 'is er wat mis met mijn lijf? waarom doet 'het' niet waarvoor het gemaakt is?'
Wat doet het met je, deze teleurstellingen ...niet zwanger raken of zwanger blijven?
- Misschien scheld je op jezelf, op je lichaam of op delen van je lijf, zoals je baarmoeder, je eierstokken of dat je er volgens jezelf 'niet normaal uitziet'.
- Scheld je op de endometriose die roet in het eten gooit.
- Of op je hormonen die steeds maar uit het lood zijn wat zwanger worden moeilijker maakt.
- Dat je je netjes gezegd rottig voelt, je libido óók beneden peil is. Niet gek met al die stress.
- Schelden op je partner...terwijl je ergens ver weg wel weet dat hij / zij er ook niets aan kan doen dat het zo loopt. Laat dit laatste dan ook maar horen, want dan open je de deur naar liefde.
- Scheld je op de endometriose die roet in het eten gooit.
- Het drukkende gevoel van "ik moet, ik moet" en "ik mag dit & dat niet eten, want dat is slecht voor m'n vruchtbaarheid en dan kan ik het mijzelf niet vergeven".
Telkens weer de teleurstelling op je bordje krijgen, gaat je niet in de koude kleren zitten.

Waarom Lichaamsgerichte Coaching?
Rouw zit in je lijf, niet in je hoofd.
Erover praten is in mijn beleving onvoldoende helpend om weer zin te kunnen geven aan je leven vanuit je hart.
Ik weet dat wij vrouwen vaak best goed over onze ervaringen praten en heerlijk in ons hoofd te zitten. Soms klagend over partners, jaja, geconstateerd bij mezelf en bij andere vrouwen.
Herkenbaar??
Het vervelende is dat de situatie daardoor niet verbeterd.
Teleurstelling na teleurstelling, het hakt er zacht gezegd flink in op alle gebieden in je leven. Het heeft impact op je zelfbeeld, relatie met je partner, je (schoon)ouders, familie, vrienden en verdere sociale netwerk en op je werk gaat het ook niet altijd even soepel aan toe (uitzonderingen daargelaten).
Natuurlijk is erover praten belangrijk, want daarmee ventileer je een stuk van jouw verhaal, maar je lijf regelt het nét even anders dan jij denkt. Die vergeet opgedane ervaringen minder snel dan je zou willen. Daarom is het met ingrijpende gebeurtenissen als deze belangrijk om juist op lichamelijk vlak hulp in te schakelen.
Ongeloof en de realiteit haalt je in. Kan ik straks nog oprecht genieten?
Vol ongeloof kijk je naar je nieuwe situatie en je vraagt je af.. Hoe nu in vredesnaam verder? Wat nu? Kan ik ooit weer genieten? Kan ik ooit weer Echt blij zijn? Ja, geloof me, je kunt zeker weer genieten. Dit wil niet zeggen dat je nooit meer de pijn / verdriet van kinderloosheid zult ervaren, want ongetwijfeld komen die momenten op je pad.
Voor mijn gevoel staat het ene niet los van het andere ...en weer vrijuit kunnen genieten ....en soms moeilijke momenten hebben. Je leert het te verweven met je leven.
In mijn beleving krijg je kinderen en misschien vind jij het daarom wel net zo vervelend als ik dat sommige mensen ogenschijnlijk makkelijk zeggen 'wij nemen kinderen'? Hoe dan? Kun je ze ergens kopen? Waar dan? Afgezien van adoptie en pleegkinderen, maar dat zijn geen eigen kinderen. ..Dus .. en ja, als ik dan weer iemand 'wij nemen kinderen of wij nemen nog een kind' hoorde zeggen, dán was mijn korte lontje alweer geactiveerd.
Je kunt alle (financiële) middelen uit de kast trekken om gezond(er) te leven en om je kinderwens in vervulling te doen gaan, daarmee kun je ze niet kopen en dit voelt dan Zo oneerlijk.
Of "waarom krijgen mensen die helemaal niet zitten te wachten op kinderen Wel kinderen en mensen waarbij kinderen zo welkom zijn niet?" . Een vraag waar ik ook nog altijd geen antwoord op weet.
Het voelt soms zo onrechtvaardig.
Het vraagt veel innerlijk werk om niet verbitterd te raken of in de slachtofferrol te blijven hangen. Met innerlijk werk doel ik op volwassenheid, jezelf in de spiegel durven aankijken, realistisch durven denken, zaken van meerdere kanten belichten, ik en de ander. Soms een heuse uitdaging.
Je gedachten en gevoelens komen en gaan, je lijf heb je altijd bij je of je wilt of niet.
Wat helpt dan wel vraag je je af?
Een paar dingen helpen je sowieso verder en dat is mindset, ontspanning, ruimte geven aan je gevoelens door bijv. intuïtieve dans of met je handen in de klei of tekenen, schilderen. Oké, bij het woord ontspanning krijg je misschien al de kriebels, want ja, dat woord dreunt al 24/7 door je hoofd heen en laat dat ontspannen nu nét niet lukken, grrrr. Constant bezig met je kinderwens. Ik begrijp dat!
Mindset en ontspanning helpt je om grip op je gedachten en gevoelens te krijgen, ook dwars door de roller-coaster heen. Nee, het geeft je nog altijd geen garantie dat je kinderwens vervuld wordt, maar wel in stressreductie.
Daarom werk ik op een mild actieve manier om dit wel te bereiken. Ik noem het mild actief, omdat iedereen anders in elkaar zit en voor de één is dansexpressie actief en voor de ander is bijv. Mindful wandelen actief.
Tevens hangt het af van hoe je in het moment van de sessie in je vel zit. Van tevoren is daarom niet vast te leggen wat er in een volgende sessie gaat gebeuren. Ik gebruik geen stappenplan van bijv. "in 5 stappen weer gelukkig ...", omdat ik daar zelf niet in geloof.
Eerst je lichaam dan je geest, mind... hoe je het wilt noemen.
Ook omdat je lichaam als het ware 'achterloopt' op het herstel van je psyche en gevoelens.
Je gedachten en gevoelens komen en gaan, je lijf is massiever en heb je altijd bij je of je wilt of niet.

Dus ... lieve vrouw ...ook al voel je je misschien niet die lieve vrouw, maar eerder de bitch !!!
Verlang je naar:
- Vertrouwen in je lichaam.
- Rust in je lijf en je hoofd.
- Plek geven van je mislukte fertiliteitsbehandeling, zwangerschap.
- Weer kunnen en ook mogen genieten, al is het van een bloem.
- Rustig kunnen slapen, niet alleen fijn, maar ook noodzakelijk!!
- Creativiteit / scheppingskracht, die vanuit zachtheid ontstaat.
- ...misschien wel iets wat hier nog niet in het rijtje staat ...
Neem dan contact met mij op. Ik beantwoord graag je vragen.
Sowieso vind ik het fijn om in contact met je te zijn zonder verplichtingen en / of verkooppraatje. Of maak gelijk een afspraak voor een inspiratiesessie van 45 kwartier
Tijdens deze gratis inspiratiesessie kun jij voelen, ervaren en bepalen of ik de juiste persoon ben en voor mij om te zien of ik jou kan verder kan helpen.
Misschien goed om te weten dat ik maximaal 2 sessies per dag aanbied.
Neem gerust eens contact op als je vragen hebt of inspiratie op wilt doen.
Warme groet,
Marijke