Thuis bij Praktijk Pure Source
Lichaamsgerichte Coaching - Onvervulde Kinderwens.
Dagdeel Verlies Verweven met je Leven.
Qi gong (groep Zutphen & Silvolde of 1-1 les.
Onvervulde Kinderwens
….de reden dat je geen kinderen kunt krijgen blijft bij "we weten het niet"....
Geen antwoord op je vragen
Je weet niet waarom het bij jou (jullie) niet lukte.
- Fertiliteitsbehandelingen volgden elkaar op zonder het gewenste resultaat. Waarom het niet lukte blijft een raadsel.
- Hormonen sloegen onvoldoende aan.
- Het gaat 'mis' in het laboratorium (geen samensmelting, celdelingen, ontdooien cryo mislukte).
- Geen innesteling na inseminatie of terugplaatsing embryo.
- Miskraam.
“natuurlijk kun je nog een 6e en 7e hormoonbehandeling doen, maar eerlijk gezegd acht ik de kans klein dat het positief uitpakt"
Dit waren de weloverwogen woorden van 'mijn' arts tijdens het evaluatiegesprek na onze 5e icsi in februari 2020.
Diezelfde arts zat te vechten tegen haar tranen. Ik zag ze in haar ogen. Ze was zichtbaar geraakt.
... onzekerheid ...de kern van de "roller-coaster"
Je vroeg en vraagt je af "is er wat mis met mij?" ...of "is er wat mis met mijn partner?" Ondanks die onzekerheid ging je toch door!!! Je verlangen duwde je vooruit. "Ik moet verder, mijn tijd tikt door....de tijd van mijn vruchtbare periode".
Dus opkrabbelen met de hoop "de volgende poging gaat het lukken". Met goede moed en Positieve energie verder.
Zo verlegde je alsmaar je grenzen.
Toen je bezig was om zwanger te worden, maar ook nu je je leven anders moet invullen.
Spanningen in relationele sferen
... tussen jou en je man, vriend, partner.
Het gevoel dat de spanningen door alle teleurstellingen van mislukte trajecten jullie relatie kapot maakt.
Steeds meer op 'eieren' lopen (gekke woordspeling). Uit elkaar groeien door een zo verschillende belevingswereld en er moeilijk over kunnen praten.
Vriendschappen verloren doordat je elkaar niet meer begreep, andere leefstijl, levensvisie. Relatieproblemen in je familie of misschien uit elkaar gegroeid.
Optelsom :-(
Je wordt geen mama en daardoor ook geen oma.
Geen zwangerschap, geen bevalling, geen kraamtijd.
Geen baby naast je bed in een co-sleeper / wiegje.
Geen eerste lach en geen gehuil.
Geen eerste klanken zoals 'haaa, huuu, hm hm hm, mam mam mam' en het gebrabbel.
Geen mama, papa horen zeggen.
Geen nachtvoeding en verschoning geven.
Geen eerste tandjes. Geen eerste stapjes.
Babykleertjes hoef je niet aan te schaffen. Al dat schattige ‘spul’ mag je nu voor andere baby’s kopen, al dan niet met betraande ogen.
Géén peuter, kleuter, 'basisschool'kind, puber, (jong) volwassene...
Moe en van alle vast Goed bedoelde niet helpende adviezen zoals bijv....
... "dan neem je toch een hond?!"
.. eh, ja, natuurlijk, goed idee, daar had ik nog niet aan gedacht om een hond te "Némen" in plaats van een kind!
Soms gaf óók ik cynische reacties, terwijl ik daar niet zo happig op ben.
| "maar het was toch niets?" |
| 'misschien heb je de verkeerde partner' |
| 'moeten wij het even voordoen?' |
| ''je moet er niet zoveel mee bezig zijn' |
| 'kinderen hebben is echt niet altijd rozengeur en maneschijn' |
Je voelt je onbegrepen. Juist door dit soort adviezen en daardoor voel je je eenzaam.
Je frustratieniveau stijgt en Dan ineens ben je zo weer in tranen. Je gooit met dingen of slaat je kussen kapot van boosheid en verdriet!
Dat dit soort 'adviezen' De druppel zijn die de emmer doet overlopen, is overduidelijk.
Ongewild Kinderloos zijn heeft impact op je:
- Zelfbeeld als vrouw/man. Je onvolledig voelen.
- "mevrouw, meneer, de kwaliteit van uw eicellen, zaadcellen zijn oké, maar niet van super goede kwaliteit". Dát doet ongewild wat!
- Toekomstbeeld zonder kinderen. Geen oma worden.
- Nu is dat nooit een zeker natuurlijk, maar zonder eigen kinderen kun je die fases sowieso skippen.
- Vertrouwen in je lichaam.
- Je vraagt je misschien af wat er mis is met je lichaam of waarom 'het' niet doet waarvoor het gemaakt is?'
- Gevoel van nuttig zijn, van waarde zijn. De Zin van je leven, ook al kun je allerlei plannen met je hoofd bedenken.
Het machteloze en frustrerende gevoel van -Waarom lukt het bij mij niet terwijl ik zó goed bezig ben- vreet aan je.
Zo goed bezig met voeding, beweging, acupunctuur, Yoga en dan toch geen succes.
...en Waarom lukt het bij de buurvrouwen dan wel?
Vooral die buurvrouw die zomaar kinderen krijgt, bijna op bestelling zo zegt ze zelf, de ene na de andere.
- Zij kan ook nog eens zomaar "alles" kan eten en drinken en dat voelt oneerlijk.
Wist je de antwoorden maar, dan kon je er wat mee doen. Als ik Hét antwoord zou hebben, dan vertelde ik het direct.
"Je moet verder meid! Het leven is meer dan IVF."
Joh, vertel 's wat nieuws. Daar was je natuurlijk ook al wel op gekomen. De vraag is HOE?
Je zet je tanden op elkaar en GAAT op weg. Echter, die weg die je nu wandelt lijkt op een moeras. Je maakt plannen, gaat moedig die plannen uitwerken en dan Denk je dus vaste grond te hebben gevonden. Deels is dit zeker waar!! Structuur helpt je.
Toch zak je steeds weg in het moeras, want je leven gaat verder, maar anders dan die rechte stabiele weg op het plaatje hiernaast. Oh ja, ook dit is een weg door de woestijn. Al WAS het maar voor even dat je een rechte weg voor je had.
Je eigen verdriet, frustratie, machteloosheid, schuldgevoel en het gevoel te hebben gefaald als vrouw, en partner.
Dan de omgeving die zegt "het was toch nog niets, hoe kun je nu rouw en verlies voelen?".
Verder na mislukte IVF trajecten, miskramen
Herstellen van alsmaar niet zwanger raken en blijven heeft heel cliché gezegd tijd nodig. ...en niet alleen tijd, ook gepaste aandacht en compassie voor wat je voelt en denkt is zo belangrijk.
Voor je lichaam is dit niet anders, zij moest elke teleurstelling van een niet ingenestelde embryo verwerken.
Een zwangerschap die uitloopt op een miskraam, vroege of latere miskraam heeft heel veel impact.
Verdriet, frustratie sla je op in je lichaam en dit kan zich ook opstapelen.
Dit opstapelen doet zich tijdens de trajecten voor en ook wanneer je jezelf geen tijd gunt om echt te rouwen of probeert de vervelende gevoelens weg te duwen.
Dit wegduwen gaat natuurlijk onbewust, dit doet je lijf om te overleven. Je stort je bijv. in een leuke hobby, gaat vaker sporten, je huis verbouwen, je zet je actiever in op je werk of maakt meer uren.
Waarom Lichaamsgerichte Coaching?
Erover praten helpt, maar nog onvoldoende om je verdriet, gemis, teleurstellingen een plaats te geven.
Rouw zit in je lijf en niet alleen in je hoofd.
Elke lichaamscel weet wat er met jou is gebeurd, zelfs van voor je eigen conceptie (voorouderlijke energie). Je draagt een stuk van je voorouders in je eigen lichaam. Ook al denk je dat je proces van rouw psychisch allemaal op een rijtje hebt, je lichaam loopt daarin altijd wat achter, omdat dit de meest compacte energie is om het zomaar te zeggen waar de ervaringen / herinneringen aan gebeurtenissen blijven 'plakken'.
Daarom loopt je lichaam altijd wat achter ten opzichte van het mentaal-emotionele deel in het verwerken van vervelende dan wel traumatische ervaringen, zelfs als je dus denkt en voelt dat je het psychisch er klaar mee te zijn.
Zo van "nou mensen, dat hebben we ook weer gehad, opgelost ....what's next?" .....maar dan ...een paar weken, maanden of zelfs jaren later overvalt je een moeheid die je niet kunt plaatsen bij je dagelijkse activiteiten. MOE, moe en Moe.....alsof een zware deken op je valt.
Dit is Overleven i.p.v. Leven en dat veel, heel veel energie, werkt uitputtend.
Op Dat moment start je rouwproces. Dan moet je wel aan de slag met je verlies een plek te geven.
Manu Keirse noemt het rouwarbeid met rouwtaken.
Ik vind dat mooi verwoord, want rouwen en tegelijkertijd je leven invulling geven / hervatten doe je namelijk niet even. Het is echt werken aan jezelf, gepaard gaand met hier een traan en daar een lach.
Dit is om je verhaal en verlangen te vertellen terwijl ik aandachtig luister en om te kijken of er een klik is, want in zo'n korte tijd kan er geen sessie plaatsvinden ;-).
Dit gratis halve uur kan als je wilt wel ter plaatse verlengd worden naar een volledige 1e sessie en dan betaal je dus de sessie minus het eerste half uur.
EN ...er is Hoop, houd de moed vast
Ik kijk in het moment wat zich voordoet, wat op de voorgrond ligt, wat nu om aandacht vraagt.
Ik schreef al "rouw zit in je lichaam". Daarom gaan jij en ik eerst fysiek 'aan de slag'. Dat klinkt alsof je heel hard gaat werken.
Terwijl je met je lichaam 'werkt', kan er tegelijkertijd ruimte en/of helderheid komen in je hoofd.
Je gedachten en gevoelens komen en gaan, je lijf heb je altijd bij je of je wilt of niet.
Rouw is de achterkant van Liefde.
Wil je:
- Rust in je lijf en je hoofd?
- Weer kunnen en mogen spelen en genieten van jouw leven?
- Vertrouwen in je lichaam?
- Rustig kunnen slapen? Dat is niet alleen fijn, maar ook noodzakelijk!!
- Creativiteit, creatiekracht ontwikkelen?
- Leren met compassie naar jezelf en je onvervulde kinderwens te kijken.
- Zachtheid in je leven toelaten?
- Leren om expressie te geven aan wat jou.
- Hulp bij het begeleiden van jouw 'zielekindjes' naar de plaats van licht en liefde?
Herken je één of meerdere dingen? Stuur mij gerust een berichtje.
Vul je naam en emailadres en je situatie zoals 'vrouw/man, leeftijd, info m.b.t. kinderwens, trajecten, hoe je je voelt, wat je zoekt, wat je verlangt ....
Ik ont-moet je graag!
Warme groet,
Marijke
