Ons verhaal m.b.t. onze Kinderwens is nog in ontwikkeling, hier alvast een stuk ervan.

Na de 5e ivf februari 2020 wilden we naar Spanje voor embryo donatie en toen werd de deur gesloten door de lockdown. 

Gedacht aan pleegouderschap, de tijd is daar nu niet rijp voor .... "time will tell".

Vragen die om de hoek komen kijken zijn o.a.:

• Hoe ga je om met jezelf, je lijf, je zelfbeeld, je vrouwelijkheid/mannelijkheid, je relatie(s)?

• Hoe ga je om met (wederzijdse) familie en andere sociale contacten? 

• Hoe ga je om met mensen die het niet (kunnen) begrijpen of inleven of zich ervoor afsluiten?

• Hoe ga je om met de mededelingen van zwangerschappen of geboorte van kindjes in je omgeving? Of uitnodigingen voor kraambezoek?
• Hoe regel je het op je werk? Hoe open kan en mag je zijn?
  • Heb je een meedenkend en meelevend leidinggevende? Hoe reageren collega's?

Hier zijn geen eensluidende antwoorden op te geven.

Wat voor ons werkt, is niet altijd behulpzaam voor een ander en vice versa.

Alles wat hier staat, is ervaringsgericht. 

Doordat wij zelf begeleid zijn, maar ook door naar onszelf te kijken, meditatie, wandelen

 

• Jezelf waarderen, be-complimenteren, omarmen met zelfliefde, zelfwaardering.
• Een sterke mindset ontwikkelen kan behulpzaam zijn.
• Jouw algehele Levensvisie, los van het hebben van een kinderwens.
  • Eigen opvoeding: pas je je levensvisie aan of volg je de traditie van je ouders? Alles kan / mag / is welkom.
• Huidige perceptie. Zicht op realiteit. Realistisch versus onrealistisch denken etc. 

Een deel van ons verhaal is dat wij 5x een ICSI-traject hebben doorlopen zonder positieve resultaten. 

Vier behandelingen in Nederland en de 5e in Duitsland. Vanuit de 5 trajecten in totaal 4 terugplaatsingen gehad, waarvan geen één leidde tot een positieve test en dus ook geen zwangerschap. De 1e en 5e ICSI waren in het lab. niet succesvol.

Februari 2020 was onze 5e & laatste ICSI en onze laatste strohalm aan hoop.

Op 6 februari stortte mijn wereld in, slecht nieuws vanuit het laboratorium. In mijn herinnering heb ik de hele dag gehuild, zag alleen maar water in en voor mijn ogen. Black thursday was het voor mij, maar dan ook echt git-zwart, ontroostbaar.

Dat was één dag na de punctie, die overigens goed verliep, onder narcose. Deze keer geen bloed verloren! 

Later kwamen we de arts in de gang tegen en ze vertelde dat er Toch 5 eicellen geprikt waren. Wij super blij, maar ze schudde een beetje weifelend met haar hoofd "yes, 5 eggs, but I really don't know if it will be succesful, I hope so for you". 

18 februari 2020 hadden wij in Düsseldorf ons nazorggesprek en ondanks dat we daar te horen kregen dat ze niets meer voor ons konden betekenen was het een goed afsluitend gesprek.

Overigens heb ik nog nooit een arts zo emotioneel meelevend gezien. Sowieso al een bijzonderheid. Ik merkte duidelijk dat het haar raakte toen ze zei "I'm sorry, I can't help you, I want, but I can't". 

Volgens de medische wetenschap kunnen wij geen kinderen van onszelf krijgen. 

Wij kregen van haar (gynaecoloog, internist) het advies dat als we verder wilden om eiceldonatie te overwegen of een stap verder>embryodonatie en werden naar Barcelona doorverwezen, omdat daar de beste kliniek zat volgens haar. 

Natuurlijk konden we nog een 6e en 7e ICSI 'doen' zei ze en daar wilde ze ons met alle liefde mee ondersteunen, maar ze gaf eerlijk aan "ik schat de kans op succes zeer klein". 

 

Acceptatie en Verwerking is het enige wat er te doen was en is.

Dankbaar dat ik mezelf emotioneel heb leren dragen door eerdere therapie en opleiding, trainingen en ervaringen.

Mijn man Jeffrey en ik hebben het gelukkig goed samen. 

Toch zijn we voorjaar 2020 een coachingstraject ingegaan. Dit om zowel samen alsook individueel hulp te krijgen bij het verwerken van dit gemis en te herstellen, ook van reeds vroeg gesettelde trauma's. Ons toekomstbeeld te verwerken en mogelijk een ander toekomstbeeld te creëren.

 

Ondergesneeuwde kwaliteiten ontdekken en óók onze schaduwkanten om ze te omarmen en te kunnen transformeren. Getransformeerde schaduwkanten zijn een enorme kracht.

Door dit coachingstraject zijn we beiden in staat om onze levensweg weer te vervolgen en nog meer in onze kracht. 

 

Los van het vruchtbaarheidstraject voor onze hartewens hebben we beiden veel meegemaakt en inmiddels een 'goed georganiseerde rugzak'.

Dat is niet om over te klagen, want in die rugzak zitten waardevolle lessen die we gebruiken om vandaag vóór en achter onszelf te staan...ons leven te Leven, de regie te (her)pakken over datgene waar we invloed op kunnen uitoefenen. 

Hierdoor ontwikkelden wij een bredere blik op het leven en kunnen wij de ander zien.

Ons gezamenlijk eenvoudige doch doordachte ontwerp in het verwerkingsproces wat half februari 2020 startte terwijl we nog circa 2 weken in Duitsland waren, samen met onze hond Buddy en kat Bella. 

 

Het kunstwerk met symbolische betekenissen is nog niet af zoals je wellicht ziet ;-) en we geven dit proces de tijd. 

Het getal 5 neemt een prominente plaats in het geheel.

 

Het hart is gemaakt van ongebruikte naalden (hygiëne), we hadden er heel veel over.

Binnenin het hart zitten dopjes van flesjes hormonale vloeistoffen en rode hartjes van vilt. 

De veelheid duidt symbolisch op de aantal eicellen die tijdens de puncties 'geoogst' waren.

 

Sowieso hebben wij iets met de getallen 5 en 15. We zijn o.a. op 15-05-2015 getrouwd.

In dit kunstwerk staat het getal 5 voor o.a. 5 ICSI's.

5 is óók het getal van ideeën omzetten in daden (hand heeft 5 vingers) >>> creatiekracht.

 

Rood is de kleur van liefde, bloed, sensuele energetische stroom, een liefdesstroom die circuleert, verbindt, loslaat.

Het rode draad wat het geheel met elkaar verbindt. 

 

Op het draad zitten 6 vlinders. 6 staat voor verbinding tussen hemel en aarde, mens zijn, stukje hemel op aarde brengen, verbinding tussen het ontastbare en tastbare. 

In de Hebreeuwse taal is de 6e letter de letter Wav en dat is een verbindend woord. Zo heb ik thuis ook kabbalistische tekeningen over het Hebreeuwse alefbet door Ruud Bartlema. 

Vlinders staan voor transformatiekracht. Er is een hele weg afgelegd van de rups om vlinder te worden en vrij te vliegen.

Voor ons is de vlinder van grote betekenis en wij zien haar als wegwijzer op ons pad. 

 

 

Verdere aanvulling volgt mogelijk mettertijd. Ideeën zijn er zeker ;-).