Kinderloos ....en Nu? Zal ik ooit nog gelukkig kunnen zijn? vraag je je vertwijfeld af. Korter of langer geleden kreeg je te horen dat je 'uitbehandeld' bent of je hebt besloten om zelf te stoppen om een bepaalde reden.

Ook nu krijg je goedbedoelde adviezen die je nu ook niet helpen, eerder verdrietiger maken, omdat je je niet gehoord voelt. Het lijkt hierdoor wel alsof de buitenwereld blij is dat nu eindelijk deze spanningen voorbij zijn. Alleen zien ze niet je enorme verdriet, gemis, teleurstelling, boosheid.

Hoe ga je om met de rollercoaster in jezelf en het niet begrepen worden door anderen? 

Je voelt je alleen doordat je directe omgeving jou niet begrijpt wat er werkelijk in je omgaat. Je zegt het tegen ze in de hoop dat ze je dan beter begrijpen. Het resultaat is helaas vaak anders. Langzamerhand nemen vrienden en ook familie wat afstand. Ze proberen je op te peppen met goed bedoelde adviezen, waar je al helemaal niets mee kunt en je je nog rottiger voelt.

Goed bedoelde opmerkingen als:

• 'zo, nu kun je doen en laten wat je wilt, vrijheid is ook wat waard, want met kinderen heb je dat niet'. 
• “Heb je een plan B?”
• al eens aan adoptie gedacht? (ja, maar ik heb Nu al mijn aandacht nodig bij onze huidige situatie). Bovendien zijn wij al 'te oud' om een dergelijke procedure te starten. "nee, echt? met Grote verbaasde ogen.

Storm raast door je liefdesrelatie heen 

Soms vraag je je af "houdt onze relatie wel stand? Hoe lang trek ik dit slopende proces nog? ....én mijn partner, kan die het nog aan?"... je wilt er niet aan denken, toch maakt de gedachte van scheiden je onzeker. 

Angst om uit elkaar groeien

Soms overvalt de angst je, bang dat je uit elkaar groeit, omdat je allebei deze emotionele ervaringen op eigen wijze een plek geeft. Plus het feit dat je vaak tegen hem uitvalt. Samen erover praten kan niet altijd, waardoor de spanning stijgt. Alleen soms met knallende ruzie en als je de lucht wilt zuiveren …ennnn Hoppa, krijg je weer een huilbui....BAM, kun je dan niet eens meer normaal een gesprek voeren? K*tzooi. Je bent soms bang dat die emoties de hele basis kapotmaken waarin je kindje zou moeten opgroeien.

De frustratie over het onbegrip en het verdriet dat je nog altijd met lege handen staat groeit met de dag.

Dat, die frustratie heeft invloed op je hele Zijn. Normaal gesproken reageer je adequaat en beschik je over zelfbeheersing. Inmiddels is vooral dat laatste gedaald naar niveau  -1 …EN soms is het dus echt niet meer hanteerbaar. Je valt uit naar de ander, hoorbaar en zichtbaar geïrriteerder dan 'normaal'.

Als dan weer iemand eens zegt "je moet er niet zoveel mee bezig zijn, ga leuke dingen doen" gooi je je woorden eruit “maarrr natuurrrlijk!! Denk je nu echt dat ik de hele dag tegen de muur zit te staren of zo? Visualiserende dat ik mijn eigen kindje in mijn armen draag en borstvoeding geef”? Nee, natuurlijk niet, dat helpt mij echt niet verder. Ik zorg zo goed mogelijk voor mezelf: sport, voeding, leuke dingen doen". Cynisch "Ja, vooral Leuke dingen doen, ook zoiets". 

Je leven in de 'wachtstand'

Toch stond je leven gevoelsmatig in de wachtstand voor hopelijk een kindje” en er geïrriteerd achteraan “weet je, als je nooit in dit schuitje hebt gezeten, moet je gewoon je snater houden, ja? Oké, helder, klaar nu”. Hmmja, later denk je dan "dit is niet zo bevorderlijk voor de onderlinge verbinding, vooral dat laatste zinnetje niet, maar dat kan je nu even niets schelen". Ik mag mijn ei ook even leggen. Trouwens, dat is ook weer zo'n rare uitspraak als je in dit circuit zit "je ei kwijt kunnen".

Je voelt je soms net een "Ongeleide hormonen-projectiel"

Je herkent jezelf niet meer en voelt je net een ongeleide projectiel en je vraagt jezelf af “ben ik dit?” Je huilt of tiert om het minste of geringste. Dat is niet alleen zwaar voor jezelf, maar ook voor je omgeving. Soms lijkt het alsof je je leven voor je ogen in stukken ziet vallen en Dát vanwege je enorme verlangen om een kindje te krijgen..... en dan zegt men doodleuk “je moet het loslaten en dán komt het echt goed”.    “Hoe dan?” vraag je je vertwijfeld af. Je staat er mee op en gaat er mee naar bed en JA, je droomt zelfs over wiegjes met baby’s erin, magische blauwe ogen. Zo bizar, als een magneet trek je kinderwagens aan. Overal zie je moeders met kinderen en zwangere vrouwen en Elke keer dat je een vrouw met een baby ziet, voel je die pijn en ...een vorm van jaloezie "waarom Zij wel en ik niet". Je voelt die pijn soms letterlijk in je lijf en je probeert vooral snel weer over te gaan tot de orde van de dag om die pijn maar niet te hoeven voelen.

Hoe zou het voor je zijn om dit samen te doen met iemand die begrijpt wat je meemaakt?

Door mijn opgedane persoonlijke en professionele ervaringen en kennis in het begeleiden van mensen kan ik jou met raad en daad bijstaan. 

Voorafgaand aan onze eerste afspraak hebben we telefonisch contact waarin we kijken waar jouw behoefte ligt en wat je verder op weg zal helpen. 

Gratis sessie

Graag bied ik je een gratis en vrijblijvende sessie van een half uur aan om jou op weg te helpen.

Coaching en Qi gong kan ook buiten in de natuur zijn tijdens een wandeling. Indien gewenst kan deze gratis sessie door jou direct doorlopen. Dan betaal je alleen het resterende uur. 

Individueel

"Kom op Adem" in de race van je onvervulde kinderwens. Traject afgestemd op jouw behoeften.  

Massage, Rustig, Helend, Ontspannend. Tijd voor jezelf! Praktijk Pure Source richt zich op Vrouwen, dus ik masseer alleen vrouwen. 

Qi-gong rustige helpende oefeningen in ontspanning. Bewust bewegen in ontspanning.

Coaching in de natuur al wandelend in de natuur je verhaal doen, je hart luchten. Vragen krijgen, gesprek, opdrachten om tijdens de wandeling naar jezelf te kijken, reflectie. 

~ Natuur, Adem, Qi gong, Ruimte, Bezinning, Wandelen. ~

Groepen

Kom op Adem in de race tegen de klok met een onvervulde kinderwens. 

Qi_gong rustige helpende oefeningen in ontspanning. Bewust bewegen in ontspanning. 

Bewust wandelen - natuur, adem, vrijheid, qi gong, ruimte, bezinning, wandelen.